кержалқау

сын. Барып тұрған жалқау, нағыз жалқау. Шымылдық Ұлпанға қарай қарама-қарсы баяу жүріп келіп тоқтасты. «Мынау жаулығы қақырайған Еменалының әйелі болар… Қандай к е р ж а лқ а у екен?» (Ғ. Мүсірепов, Ұлпан, 83).